૧૯૨૧માં, અમદાવાદમાં ઇન્ડિયન નેશનલ કોંગ્રેસનું વાર્ષિક સત્ર યોજાવાનું હતું. સત્ર માટે પટેલ રીસેપ્શન કમિટીના ચેરમેન તરીકે ચૂંટાયા હતા. તેમના ખભે સત્રમાં ભાગ લેવાની ધારણા હોય એવા ૫૦૦૦ થી વધુ
મુલાકાતીઓની અને પ્રતિનિધિઓની દેખરેખ રાખવાની જવાબદારી આવી હતી.

ઠાઠમાઠ અને સમારંભને દૂર કરી અને વધુ મહત્ત્વની જરૂરિયાતો તરફ તેમનું ધ્યાન દોરતા, પટેલે દરેક પળની વિગતની જાણ માટે એક યોજના બનાવી. અમદાવાદ શહેરમાં પાણીની અછત માટે કહેવાતું હતું. તેમણે નવા વારિગૃહ સ્થાપિત કર્યાં જેનાથી ન કે ફક્ત મહેમાનોને પુષ્કળ પ્રમાણમાં પાણી અપાયું પરંતુ શહેરને પણ પાણીના વિતરણની સારી વ્યવસ્થા અપાયી. થોડી વિગતો માટે આયોજન છોડનાર નથી તો, પટેલે જૂતાની સમસ્યાને પણ ઉકેલવાનું વિચાર્યું. નાગપુરના પહેલા સત્રમાં, તેમણે નોંધ લીધી કે લોકો તેમના જૂતા અને ચંપલો ચોરાઈ જવાના અથવા બદલાઈ જવાની બાબતથી ચિંતિત છે. પટેલને સ્થાનિક ખેડૂતો દ્વારા બનાવવામાં આવેલી ખાદીની સેંકડો નાની કોથળીઓ મળી અને તેમણે તે સત્રમાં ભાગ લેનારાઓની સુવિધા માટે વેચી દીધી, જેથી લોકો તેમના જૂતાને કાઢીને તેમને આપેલી કોથળીમાં લઈ જઈ શકે છે. પ્રતિનિધિઓ ખુશ હતા અને ખાદીના હજારો વાર વેચાયા હતા.

સત્રમાં બોલતી વખતે, તેમણે બોલ્યું હતું 'સરકારે અમારી રાષ્ટ્રીય શાળાઓનો કબજો બળપૂર્વક લીધો છે; તેણે મિલકતની જપ્તીમાં, ખાનગી મકાનોની શોધ અને પુરુષો તથા સ્ત્રીઓની કેદ લીધે ભૌતિક બળનો ઉપયોગ કર્યો છે. હું આને સ્વરાજના આગમનની ચોક્કસ નિશાનીઓ તરીકે નિહાળું છું. સરકારની આ ક્રિયાઓ આપણા લોકો માટે તેમની તાકાત અને નિર્ધાર બતાવવાની તક છે. અમે બારડોલી અને આણંદમાં સરકારને અમારી શક્તિ બતાવીશું જે કોઈપણ સમયે ક્રિયાન્વિત માટે તૈયાર છે.'

પટેલની સંસ્થાકીય બુદ્ધિપ્રતિભા અને સ્વરાજની પ્રતિબદ્ધતા બધા માટે સ્પષ્ટ બની હતી. તેઓને જલદી જ એકલા ગુજરાતમાં વિશાળ નેતા બનવામાંથી સમગ્ર ભારતીય નેતામાં ખસેડાયા હતા.

આ તસવીર ૧૯૨૧માં કોંગ્રેસના અમદાવાદ સત્ર દરમ્યાન ધ્વજ સન્માન સમારોહમાં વલ્લભભાઈ પટેલ અને સરોજિની નાયડુ સાથે ગાંધીજીને બતાવે છે.